انتظار برای ترمیم قدرت‌خرید مصرف‌کنندگان و تاثیر بر پرتفوهای بورسی

بورسان: بر اساس آخرین آمار منتشر شده از بودجه خانوار، مصرف آحاد مردم از گوشت قرمز، لبنیات و برنج در دهه ۹۰ (سال‌های ۹۰ تا ۹۸) نزدیک به ۴۰ درصد کاهش پیدا کرد. جهش قیمت دلار و کاهش شدید قدرت خرید مردم، مصرف داخلی را در دهه اخیر به شدت کاهش داده است.

با این‌حال، بورس تهران، بیش از ۱۰۰ درصد به صورت دلاری رشد کرده و علت اصلی این رشد را می‌توان ارتباط ناچیز بازار سهام ایران به مصرف داخلی و صادرات محور بودن بورس تهران دانست. کسب و کار ‌ کمتر از ۱۵ درصد از صنایع بورسی، تنها به مصرف‌کنندگان داخلی وابسته است. صنعت خودرو، ارتباطات، مواد غذایی، شوینده، دارو، حمل و نقل، ساختمان، پرداخت، بیمه و روغن خوراکی که از این کاهش مصرف شدید لطمه دیده‌اند، بخش کوچکی از بورس صادرات‌محور ایران را تشکیل می‌دهند. به همین دلیل درحالی‌که به عنوان مثال، شرکت‌های بزرگی نظیر ایران خودرو ۴۰ درصد، همراه اول ۲۰ درصد و بیمه آسیا ۴۰ درصد بازدهی منفی دلاری داشته‌اند، بورس تهران بازدهی دلاری ۱۰۰ درصدی خود را به واسطه شرکت‌های صادراتی نظیر مبارکه با ۱۰۰ درصد، فملی با ۱۰۰ درصد و شپدیس با ۱۵۰ درصدبه سرمایه‌گذاران داده است.

اقتصاد ایران در پنجاه سال گذشته حداقل ۲ سیکل رونق و رکود در مصرف داخلی را تجربه نمود؛ رونق میانه دهه ۴۰ تا میانه دهه ۵۰ و رکود دهه ۶۰ و رونق میانه دهه هفتاد تا اواخر دهه ۸۰ و رکود دهه ۹۰. حدس ما این است که مطابق سیکل‌های گذشته، دهه آینده می‌تواند دهه ترمیم قدرت خرید و بهبود نسبی اوضاع اقتصادی کشور باشد. در صورت تحقق این پیش‌بینی، ممکن است در سال‌های آینده شاهد عملکرد خوب بنگاه‌هایی باشیم که ریشه تقاضای آن‌ها از اقتصاد داخلی سیراب می‌شود. در صورتی‌ که عرضه اولیه سهام این‌گونه شرکت‌ها نیز افزایش یابد (که به نظر می‌رسد همین مسیر دنبال می‌شود)، ممکن است در سال‌های آینده شاهد ترکیب دارایی‌هایی کاملا‌ متفاوت در سبد سرمایه‌گذاری مدیران دارایی باشیم.

فولاد آلیاژی ایران، فراتر از یک فولادساز:

فولاد آلیاژی ایران، بر خلف سایر فولادسازان کشور، دارای انحصار و قدرت چانه‌زنی بالایی است و در واقع شبیه به شرکت‌های برند عمل می‌کند. تکنولوژی خاص تولید فولاد آلیاژی و کیفیت و سبقه حسنه این شرکت مزیت رقابتی فولاژ است اما در این بین ابهامات صنعت آلیاژی، ورود رقبای جدید و پروژه‌ی مبهم یزد یک ریسک‌هایی است که از جذابیت این شرکت می‌کاهد. هرچند که از منظر ارزش‌گذاری انتظار بازده ۱۴ درصدی در افق ۴ ساله را داریم ولی خرید سهم را به رفع ابهامات مذکور موکول می‌کنیم.