ردپای حامیان مالی ناشناس در ورزش ایران

در همه جای دنیا یکی از راه‌های کسب درآمد در ورزش، جذب حامیان مالی است. حامیان مالی برای تبلیغ محصولات یا معرفی فعالیت های خود از فضای تبلیغاتی ورزش استفاده می‌کنند و در ازای آن مبلغی به فدراسیون‌ها، باشگاه‌ها و حتی خود ورزشکاران پرداخت می‌کنند.

در ورزش ما هم چنین منبع درآمدی وجود دارد و مثال بارز آن تبلیغات محیطی در محل برگزاری مسابقات یا روی پیراهن ورزشکاران است، ولی بعضی از حامیان مالی بدون نام و نشان هستند و معلوم نیست برای چه هدفی از ورزش حمایت می‌کنند، زیرا نه نامی از آنها برده می‌شود و نه تبلیغی نشان داده می‌شود.

خیرین ورزش ایران؟

حتی از آنها به عنوان خیرین ورزش هم یاد نمی‌شود و این ارتباط یکطرفه و نامعلوم بودن انگیزه، ابهامات زیادی را به وجود می‌آورد که یکی از آنها احتمال دخالت این قبیل حامیان مالی در چرخه مدیریت ورزش و هدایت آن در مسیر مورد نظرشان است.

اتفاقی که با توجه به عزل و نصب‌های غیر عادی در این حوزه و سپردن امور مختلف ورزش به شرکت‌ها و کارگزاران فاقد صلاحیت (که نتیجه فعالیت آنها در نهایت چیزی جز ضرر عاید ورزش نمی‌کند) می‌تواند واقعیت داشته باشد.

حتی در اعزام ورزشکاران رشته‌های انفرادی هم رد پای حامیان مالی ناشناس دیده شده است و ورزشکار با هزینه آنها به مسابقات بین‌المللی اعزام می‌شود، ولی نه در رسانه ها و نه روی لباس ورزشکار اثر و نشانی از آنها نیست.

انگیزه حامیان مالی ورزش

اگر دلیل و انگیزه بعضی از حامیان مالی شفاف نباشد، احتمال اینکه مدیریت ورزش به دلیل وامدار بودن به آنها مجبور شود تن به خواست های غیر معمول بدهد و ورزش را به بیراهه بکشاند، زیاد است.شاید ورود به این موضوع برای مدیریت عالی ورزش در ظاهر هزینه مالی داشته باشد و باعث فاصله گرفتن حامیان مالی از ورزش شود، ولی اگر با مطالعه و هدفمند این اتفاق بیفتد، حامیان واقعی باقی می مانند و آنهایی که معلوم نیست با چه نیتی از ورزش حمایت می‌کنند، از این حوزه فاصله می‌گیرند که در دراز مدت نفع این کار برای ورزش بیشتر از ضرر آن خواهد بود، زیرا هم استقلال مدیریت ورزش به خطر نمی‌افتد و هم اینکه از نفوذ پیمانکاران و کارگزاران فاقد صلاحیت به حوزه ورزش جلوگیری می‌شود.

منبع: روزنامه اطلاعات