اظهارات میرسلیم درباره مافیای واردات خودرو
- افزودن به علاقهمندیها
- اشتراکگذاری
- پسندیدن
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: ۱۰ خانواده مافیای واردات خودرو هستند، واردات ما کلا یک واردات سالمی نیست، قدرتمند هست و پول هم خرج میکند و در این دو، سه ماه آن روزی که من مساله را مطرح کردم، شاید در دی ماه یا بهمن ماه بود که ما مخالفت واردات به آن صورت که اینها دارند مطرح میکنند نیستیم، مخالف این گروه واردات هستیم.
مصطفی میرسلیم، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در گفتگویی درباره مافیای خودرو و وضعیت بازار خودرو صحبت کرده که بخشهایی از آن را در ادامه میخوانید.
- در رسانهها اینطور مطرح میشود که جنابعالی با واردات خودرو مخالف هستید. میخواستم ببینم دلیل این مخالفت چیست؟
هر برنامهای که مطرح میشود، یک اهدافی دارد و یک ابزارهایی. معمولا اهداف لایهبندیشده است، یعنی ظاهرا به یک هدف میرسید، در حالی که پشت سر آن یک هدف دیگری است که قرار دارد که اصل آن است. این لایهبندی بعضی مواقع سه رده پیدا میکند.
این طرحی که امروز مطرح شده به نام طرح ساماندهی صنعت خودرو، در واقع برای مجلس دهم است. در مجلس دهم این موضوع بررسی میشود و میرود شورای نگهبان و شورای نگهبان ایراد میگیرد. وقتی برمیگردد، مجلس یازدهم شروع میشود. در کمیسیون یک اصلاحاتی انجام میدهند که آن اصلاحات در صحن مجلس مطرح میشود و مجددا طبق روال قانونی به شورای نگهبان باز می گردد و در نهایت به این جمع بندی می رسند که آن اصلاحات با سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی در تعارض قرار میگیرد که شورای نگهبان دوباره این را برمیگرداند و مجلس اصرار میکند بر مصوبه خودش. ایراد به دو ماده آن طرح بوده، یکی ماده ۴ و یکی هم ماده ۱۱.
پشت پرده واردات خودرو وزارت صمت است
- محتوای مواد چه بوده است؟
ماده ۴ مشخص میکند که چگونه واردات انجام بگیرد و ماده ۵ هم مسائلی را مطرح میکند که به کل خودرو و صنعت در کشور برمیگردد. بر اساس ماده ۴، هر شخص حقیقی و حقوقی به ازای صادراتی که انجام میدهد، از قطعات خودرو یا سایر کالاها و خدماتی که وابسته است، میتواند مبادرت به واردات خودرو کند. حتی در پیشنویس اولیه در مورد خودروی سواری ذکر شده بود که تعداد ۵۰ هزار خودروی سواری باید باشد، بهعلاوه ۲۰ هزار خودرویی که خودروی ترکیبی و برقی است. اینها ایراد گرفته میشود، بعد در کمیسیون اصلاح میکنند، این ۵ هزار و ۲۰ هزار که از دیدگاه من یک مقداری مشکوک است، این هم در قانون بودجه ۱۴۰۱ است که آنجا هم لابلای تبصرهها دوباره این ۵ هزار و ۲۰ هزار را میآورند که نشان میدهد این عدد اصلا موضوعیت داشته؛ به نظر میرسد که اصلا این ۵ هزار تا و ۲۰ هزار تا آمده در کشورهای همسایه و جایی انبار شده و منتظرند که این مجوز درست شود و وارد کشور کنند. و البته روالی هم که در آن زمان وجود داشته، محدودیت خاصی را مطرح نمیکرده. اگر ما متوسط قیمت اینها را در حدود ۵۰-۴۰ هزار دلار بگیریم، با این ۷۰ هزار خودرو، تا حدود سه میلیارد دلار از ارز کشور صرف شود. اینها یکسری مسائل به وجود میآورد که برخی از آنها اصلا با سیاستها متباین نیست. برخی دیگر هم برمیگردد به اینکه ما درحالحاضر مشکل داریم برای تامین ارز و در شرایط تحریمی هستیم و باید ارز را صرف کنیم برای کارهای واجب.چون خودرو کار واجب نیست و در داخل هم تولید میشود. اینجاست که باید به اهدافی که وجود دارد، دقت کرد و بعضی از دوستان ما توجه نمیکنند به این مسئله اهداف اصلی این طرح است.
- همانطور که فرمودید، در لایحه بودجه ۱۴۰۱ برای واردات خودرو؛ ذکر شده کسانی که میخواهند خودرو وارد کنند، باید در مابهازای آن قطعه یا خودرو صادر کنند. صادرکننده و تولیدکننده قطعات خودرو چه کسانی هستند؟
اینها ابزار یک هدف است، من گفتم که اصل هدف چه بوده؛ ما باید هوشیار باشیم و نباید یک کاری کنیم که آب به آسیاب دشمنمان بریزیم. آن هدف وجود داشت و آمدند برای رسیدن به آن هدف از ابزارهایی استفاده کردند. از جمله این ابزارها این بود که گفتند ما میخواهیم صنعت خودرو را متحول کنیم، مشکلات دارد، باید تحولش انجام بگیرد، بنابراین یک کاری کنیم که آنقدر از نظر کیفیت وضعش بهتر شود که بتواند صادرات انجام شود و با صادرات، نیازهای خودش را برطرف کند. این مطلب از نظر ظاهری خیلی خوب است. آیا اصلا ما صادرات خودرو داریم؟ بله، همین الان هم سالی 60-50 هزار تا صادرات خودرو داریم به بعضی از کشورهای همسایه. صادرات قطعه هم داریم؟ بله، بعضی از قطعهسازان ما هستند که اینها از نظر کیفیت خیلی کارشان خوب است و در سطح بینالمللی کار میکنند و میتوانند قطعه صادر کنند. البته از آن طرف هم ما نیاز به برخی قطعات هم داریم که تا به حال در چارچوب فعالیتهای بینالمللی اقتصادی ما این قطعات هم وارد میکردیم، چون اگر میخواستیم ما تولید کنیم، گرانتر درمیآید، یعنی به لحاظ رقابتپذیری مشکل پیدا میکردیم، قیمت افزایش پیدا میکرد. در صورتی که در دنیا هم همینطور است، هر خودروسازی همه کارهایشان را انجام نمیدهد؛ برخیاش را میدهد سایر کشورها انجام دهند و بعد خودش محصول نهایی را آماده میکند برای عرضه به مشتریاش که بتواند رقابتپذیر باشد. بنابراین این رایج است، ولی وقتی که ما تحریم شدیم، دیگر امکان مبادلات برایمان کم میشود؛ هم صادرات برایمان مشکلتر میشود که نتوانیم درآمد ارزی داشته باشیم و هم واردات برایمان مشکل میشود، یعنی کشورهای که به ما قطعه میدادند یا بعضا مجموعههایی را در اختیار ما قرار میدهند، اینها میگویند ما نمیتوانیم با شما همکاری کنیم، چون میترسیم خودمان هم تحریم شویم.
۱۰ خانواده مافیای واردات خودرو هستند
واردکنندگان خودرو در کشور چه کسانی هستند؟ ما ۱۰ تا خانواده داریم که اینها واردکننده اصلی هستند، سه چهار تا دیگر هم داریم که اینها وابستهاند به همین خودروسازان که اینها کار واردات خودرو را انجام میدهند. در واردات خودرو چیزی که خیلی مهم است و باید به آن توجه کرد، این است که باید آن کسی که واردات را انجام میدهد، نمایندگی رسمی داشته باشد تا بتواند خدمات پس از فروش را با تایید کارخانه اصلی به مشتریان عرضه کند و بتواند ضمانت را هم محترم بشمارد. شما اگر از کارخانه اصلی خدمات پس از فروش را نخواهی، ۱۰ درصد قیمت خودرو کاهش پیدا میکند، اگر تضمینی نخواهی، 5 درصد قیمت کاهش پیدا میکند. کسی که این وسط میرود و واردات انجام میدهد و بعد به کارخانه اصلی میگوید نیازی نیست شما خدمات پس از فروش انجام دهی، ما خودمان یک کاری میکنیم. یا ضمانتش را شما لازم نیست زحمت بکشی، ما خودمان یک فکری میکنیم. بنابراین خودروی ارزانتر میخرد و وقتی وارد کشور میکند، گرانتر هم میفروشد، یعنی دو طرفه اینجا سود میبرد. همین الان خودروهایی هستند که با قیمت مثلا ۱۰۰ هزار دلار وارد میشوند که با نرخ بازار میشود سه میلیارد تومان، یک تعرفهای هم به آن بسته میشود تا ۲۰۰ درصد، چون خودروی تجملی است و معمولا اینطوری است.
این خودرو ها را در داخل بازار ایران ۹ میلیارد تومان میفروشند، ولی در بازار ۲۵ میلیارد تومان فروش میرود. ببینید چه منافعی در این فرایند وجود دارد و چه کسانی استفاده میکنند. من که موضوع واردات را مطرح کردم، چون میدانستم که اولا این خودروهایی که به این صورت دارد وارد میشود، نیاز عامه مردم را جواب نمیدهد. نیاز عامه مردم فرض کنید مثل خودروهای رده الف و ب است؛ پراید و ۲۰۶ که معمولا مردم به اینها نیاز دارند و وقتی قرعهکشی میخواهد صورت بگیرد، خودروهای الف و ب مطرح است، در حالی که خودروهای ۱۰۰ هزار دلاری در رده دال و رده ج هستند که تجملی به حساب میآیند. ما گفتیم اینطوری نمیشود و باید اصلاحاتی در این صحنه صورت بگیرد، وگرنه خلاف سیاست است و قابل قبول نیست. برای اینکه جوابگو باشیم، دیگر موضوع از شورای نگهبان کشیده شد به سمت مجمع تشخیص مصلحت، چون مجلس اصرار کرد بر مصلحتبودن این مواد و در مجمع ما باید تشخیص دهیم که مصلحت در چیست؟ آنجا اعلام کردیم که اگر قرار است وارداتی انجام بگیرد، این واردات را باید دولت تشخیص دهد که در چه حدی باید انجام بگیرد که ظرفیت تولیدی کشور صدمه نخورد، چون اگر قرار باشد تولید کشور هم کاهش پیدا کند، این یعنی رکود. واردات هیچ کمکی نمیکند به اینکه اشتغال در کشور افزایش پیدا کند. برعکس است، وقتی که شما کالایی را وارد میکنی، یعنی معادل همان را دیگر نمیسازی. معادلش را، نمیگویم عین همان را. بنابراین روی اشتغال صدمه وارد میکنی.
- شما گفتید ۱۰ خانواده و تعدادی از الحاقاتشان، یعنی خانوادههای وابسته، واردکننده خودرو هستند. اما این خانوادهها چطور افرادی هستند؟ شبکهشان چطور به هم پیوسته شده، چطور میتوانند قطعهساز باشند که این نکته خیلی مهمی است، چون این قطعهساز است که میتواند قطعه را صادر کند یا اینکه واردکننده یا صادرکننده خودرو است که میتواند خودرو را صادر یا وارد کند. این خانوادهها کجا قرار گرفتند و ساختار تشکیلاتیشان به چه شکلی است؟ اگر ما این قضیه را باز کنیم، شاید بتوانیم راجع به مصوبه هم با هم صحبت کنیم.
این واردکنندهها سالهاست که دارند وارد میکنند، حتی در این سه سال گذشته هم که سران قوا تصمیم گرفته بودند واردات خودرو ممنوع شود، اینها واردات خودشان را از طریق راههای غیررسمی انجام دادند و باز هم واردات انجام گرفته است.
- بنابراین چطور نهادهای قانونی نظارتی با اینها برخورد نکردند؟
دلیلش روشن است؛ شما در نظر بگیر مثلا ۲۰ هزار خودرو میخواهد وارد کشور شود. سودی که این ۲۰ هزار خودرو دارد، بین ۲۰۰ درصد است تا ۷۰۰-۸۰۰ درصد که کم نیست. اگر شما دو درصد یا سه درصد از این سود را خرج کنی، خیلیها را میتوانی با این خوشحال کنی. به من پیشنهاد دهند که شما یک نگاه مثبتی داشته باش در خط این واردات، ما در فکر شما هم هستیم. دو، سه درصد از این درامد میتواند هزینه شود برای اینکه تمام کسانی که این وسط در ردههای مختلف مسئولیتی هستند، رضایت دهند. اینها را وامدارشان کنیم. فساد که داریم میگوییم چی؟ فساد یعنی همین.
اصل قاچاق، همان قاچاق رسمی که از طریق گمرک انجام میگیرد
- این بحث، قاچاق حساب میشود. ما تا حالا با این قاچاق به این بزرگی برخورد کردیم؟
نه! یکی از مسائل مهم ما اتفاقا قاچاق از طریق شبکههای رسمی است، اصلا اصل قاچاق، قاچاقی است که دارد از طریق گمرک انجام میگیرد، از طریق شبکه رسمی دارد انجام میگیرد. آنجا مفاسدی است که باید ما برخورد جدی با آن بکنیم و تا آن را درست نکنیم، در کاری پیشرفت نخواهیم کرد وامدار کردی عدهای را تا آنها کمک به شما کنند که این کار را انجام دهی که انجام هم گرفته است. تمام این خودروهای خارجی که تجملی است و در خیابان میبینید، از کجا میآید؟ دولت چه موقع خواست این کار را بکند؟ ولی انجام شده است. بنابراین راه خودش را باز کرده است. وقتی که من دارم صحبت از این میکنم که آقا واردات نباشد شود، به خاطر این است که من توجهم به این شبکهای است که در کشور حاضر است همهگونه فسادی را بیافریند برای اینکه منافع خودش را تضمین کند.
- اسم این ۱۰ تا خانواده مشخص است و چیزی است که همه میدانند. بنابراین چرا در ساختار قانونی هیچ کسی حاضر نیست اسمی از این افراد ببرد؟ ترس دارند نسبت به نامبردن از اینها؟
ترس نیست، اینها نفوذ دارند. میگوید «اَلإنسانُ عَبدُ الإحسانِ» شما وقتی به کسی احسان کردی، نمکش را خوردی، نمکدانش را نمیشکنی. چرا ما آمدیم در مجلس و گفتیم باید شفافیت بیاید باشد؟ نمایندگان هدیه نگیرند؟
وقتی شما هدیه گرفتی، مدیون میشوی. اینها که مشخص شد، آن وقت دیگر کسی جرات نخواهد کرد برود برای اینکه مثلا حالا راهی را باز کند، هدیه بدهد. بنابراین اینها برمیگردد به موضوع فساد که ما الان نمیخواهیم به موضوع فساد برگردیم و بحث ما چیز دیگری است. واردات ما کلا یک واردات سالمی نیست، قدرتمند هست و پول هم خرج میکند و در این دو، سه ماه آن روزی که من مساله را مطرح کردم، شاید در دیماه یا بهمنماه بود که از همان موضوع شروع کردند که این میرسلیمی که پشت این قضیه ایستاده، کیست و دارد چیکار میکند و از این حرفها. خلاصه کمر همت را بستند که با من مبارزه کنند. تنها اسمی هم که الان هست که با واردات مثلا مخالفت میکند، میرسلیم است. ما مخالفت واردات به آن صورت که اینها دارند مطرح میکنند نیستیم، مخالف این گروه واردات هستیم. ما اگر بتوانیم الان قطعاتی را که مورد نیازمان است و تولیدش در کشور صرفه اقتصادی ندارد در داخل کشور را وارد کنیم، به نفع تولید داخلی است و اینها را وارد میکنیم. یا بعضی مواقع خودروهایی که میخواستیم استفاده کنیم، الگوبرداری کنیم و ببینیم آن فناوری که استفاده شده، چیست و از آن فناوری استفاده کنیم برای کارهای پیشرفته خودمان را من خودم وارد کردم. ما این کار را کردیم. ما موقعی که میخواستیم خودروی دونیرو را درست کنیم، چهار پنج تا از این خودروهایی که در جهان مطرح بودند را بهعنوان موسسه تحقیقاتی. همه را وارد کردیم، همه را پیاده کردیم، تمام فناوریهایش را نگاه کردیم، الگوبرداری کردیم که ببینیم چه پیشرفتهایی آنها کردهاند که ما استفاده کنیم. اینها کارهای پژوهشی است. ما برای پژوهش، واردات انجام میدهیم. یا یک جاهایی در کشور باشد که ما نیازمان را نمیتوانیم خودمان بر بیاوریم، امکاناتش را نداریم.
- شما که منتقد کار ایران خودرو یا بقیه خودرسازان مثل سایپا و بقیه هستید، در فضای مجازی گفته شده شما عضو هیات مدیره ایران خودرو یا یکی از شرکتهای زیرمجموعه ایران خودرو هستید. شما عضو هیات مدیره هستید؟
این از آن ابزارهایی است که گفتم برای آن هدف تخریبی بهکار رفته؛ از هر ابزاری استفاده کردهاند. اولا متاسفانه فضای مجازی در کشور ما که مشاهده میکنیم، در هیچ کجای دنیا سابقه ندارد چنین فضایی مجازیای. غیرمسئولان است، یعنی مطالبی که در آن مطرح میشود، اغلب امضاء ندارد یا امضاءهایش امضای دروغی است و شما نمیدانید چطوری مراجعه کنید که شکایت کنید و بگویید شما به چه حقی این حرف را زدی که درست نیست؟ این وضع فضای مجازی ما است و مردم هم میخوانند و باور میکنند و اثر تخریبی خودش را میگذارد. حتی اگر بعدا شما بشناسی که چه کسی بوده و او بیاید و عذرخواهی هم کند، هیچ وقت آن عذرخواهی، پاککننده اثر اولیهاش نخواهد بود. اما ثانیا و اصالتا اینکه گفته میشود آقای میرسلیم دارد با واردات مخالفت میکند، چون عضو هیات مدیره خودروسازهایی است و منافعی دارد. چون فلانی ذینفع است، خودش سهامدار است یا خودش عضو هیات مدیره است، بنابراین به فکر منافع خودش است و میگوید واردات نیاید که جلوی تولید داخلی را بگیرد. این نکته اینجا نشان میدهد پس واردات جلوی خودروی داخلی را میگیرد، به اعتراف آن کسانی که دارند این مساله را مطرح میکنند. نکته دوم اینکه ببینیم این موضوع صحت دارد یا ندارد، آقای میرسلیم اصلا جای هیات مدیره خودروسازی هست یا نیست. در هیچ کدام از شرکتهای خودروسازی من اصلا عضو هیات مدیره نیستم که هیچی، اصلا سهامدارش هم نیستم. یعنی یک سهام داشته باشم و بگویم من یک نفعی در اینها دارم.
درباره عضویت من در شرکتهای ایران خودرو دروغ گفتند؛ شکایت میکنم
- بنابراین شما هرگونه ارتباطی را با ایران خودرو را منکر میشوید؟
مطلقا، الان هیچگونه نه رسمی و نه غیررسمی، نه حقوقی و نه مالی و نه سهامی، هیچگونه ارتباطی ندارم. اینها واقعا یک خیانتهایی است که صورت گرفته و باید اعلام جرم شود علیه کسانی که این کارها را کردهاند و انشاءالله پیگیری خواهم کرد از نظر حقوقی، چون اینها دارند خیانت میکنند به مردم. وقتی که دارند ذهن مردم را منحرف میکنند نسبت به مسائلی که واقعیت ندارد، یک دروغهای بزرگی میگویند که اینقدر بزرگ باشد که کسی راستنبودنش را باور نکند.
- موضوعی که خیلی از فضای مجازی پیچیده، این است که اعضای خانواده شما خارج از ایران به دنیا آمدهاند، تا الان زندگی کردهاند و حتی عکسهایی هم منتشر شده است. آیا بچههای شما در فرانسه یا دیگر جاها الان تابعیت دارند یا نه؟
ما در خانوادهمان همه در ایران داریم زندگی میکنیم. من فرانسه تحصیل کردم، ولی هیچ کدام از اعضای خانواده من و نه خودم تابعیت خارجی نداریم، هیچ کدام هم آنجا زندگی نمیکنیم. همه در ایران داریم زندگی میکنیم و خدا را هم شکر میکنیم با این کشور خوبی که داریم، انشاءالله خداوند توفیق دهد که بتوانیم خدمتی کنیم برای پیشرفتش. این هم از دروغهای دیگر است که میخواهم مطرح کنم.
- یکی از فرزندان شما در فرانسه به دنیا آمده؛ هویت فرانسوی دارد یا نه؟
من آنجا تحصیلاتم را میکردم. بچههای من با خودم اینجا زندگی میکنند و همسایه خود من هستند. اینها چیزهای بدی است که خیلی نامردی و جفا است. شما اگر مساله اقتصادی دارید، مساله مالی دارید، به مساله خصوصی چیکار دارید. فرض کنید من یک فرزندی هم داشته باشم که خارج باشد، خب چه ربطی به من دارد؟ نیست، درست نیست، این غلط است، این اجحاف است، ولی اگر هم باشد، چه ربطی به من دارد؟ ممکن است شما یک فرزندی داشته باشی که حرف شما را گوش نکرده باشد و رفته باشد خارج. تقصیر شما نیست، خودش انتخاب کرده، آزادی داشته و انتخاب کرده و رفته خارج، به شما چه ربطی دارد؟ اگر هم نباشد که دوضربه به شما زدهاند؛ هم یک دروغی به شما بستهاند و هم یک دروغ ظالمانهای را به شما بستهاند برای اینکه شخصیت شما را تخریب کنند. این چیزی است که متاسفانه اینها در نظر داشتند که ما را ساکت کنند. من که ساکت نمینشینم.
- ما در بودجه ۱۴۰۱ واردات ۵۰ هزار خودرو را داریم.
بله.
- بنابراین دولت موافق است، بدنه دولت موافق نیست.
دولت پیشنهاد داده و آمده در مجلس، بعد هم رد شده است. آن عدهای که در دولت با این نظریه مخالفت داشتند، آمدند پیش خود ما و در مجمع نظراتشان را گفتند. محدودیت ارزی را گفتند، اشتغال داخلی را هم گفتند، همه را گفتند و نهایتا به این نتیجه رسیدند که آن مصوبهای را که ما به شما عرض کردیم که چی هست. بنابراین در آنجا هم مخالف است و هم مخالف، استدلال هم بعضیها دارند پشت سرش میکنند، اما باز هم شما نگاه کنید، به اندازه کافی شناختهشده نیستند که حرفشان بتواند یک موجی را بیافریند.
- وقتی شما معتقدید بحث فساد رخ داده، نمیخواهید از وزیر بازخواست کنید، سوال کنید، استیضاح کنید؟
الان در جریان است. انشاءالله که اصلاح خواهند کرد.
- اگر وزیر مایل نباشند که نظر شما یا سیاستهای کلیای که فرمودید اجرا شود، مبحث استیضاح را پیش میگیرید؟
بله.
- اگر فرض کنید شرایط تغییر کند، یعنی آقای وزیر لابی کند با نمایندگان مجلس که قاعدتا همیشه اینطوری بوده، آیا شما همراه با دیگر نمایندگان مجلس از سوال صرفنظر میکنید؟
نه، من که پای کار خودم هستم و از حق کوتاه نمیآیم، ولی اینکه شما میفرمایید، توهین به نمایندگان مجلس است که بخواهند برای منافع شخصی خودشان زودگذر از یک حقی صرفنظر کنند.
منبع: سایت دیده بان ایران